Gospodarka wodna

Podstawowym składnikiem wszystkich aktywnych życiowo komórek na naszej planecie jest woda. Jednym z ważniejszych przystosowań roślin wyższych do życia na lądzie jest wykształcenie w procesie ewolucji układu waskularnego, umożliwiającego wydajny transport wody z korzeni, za pomocą których roślina ją pobiera, do nadziemnych części rośliny. Pobieranie wody i soli mineralnych. Chłonnymi  strukturami rośliny są delikatne włośniki korzeniowe i sąsiadujące komórki epidermy, a pochłonięta woda przemieszcza się poprzez korę pierwotną i endodermę do naczyń ksylemu, którymi podnosi się w górę łodygi. Absorpcja mineralnych składników pokarmowych przez korzenie jest procesem selektywny i w zasadzie niezależnym od pobierania wody; szybkość wnikania jest wielkością charakterystyczną dla każdego składnika. Tego rodzaju selektywna absorpcja wymaga wydatkowania przez korzeń energii, która pochodzi z oddychania komórkowego. Substancje pokarmowe zużywane w procesie oddychania otrzymuje korzeń z nadziemnej, aktywnej fotosyntetycznie części rośliny, głównie z liści, dzięki procesowi translokacji; mianem tym określa się proces przemieszczania się substancji organicznych syntetyzowanych przeważnie w liściach, a w pewnym stopniu również w łodygach i korzeniach, do różnych części, najczęściej w dół rośliny, odbywający się głównie w rurkach sitowych floemu. Tlen potrzebny w procesach oddechowych uzyskuje korzeń z gleby; dlatego właśnie rośliny do dobrego wzrostu wymagają odpowiednio przewiewnej gleby zapewniającej dostęp tlenu do korzeni. Woda pobierana przez korzenie z gleby jest nieustannie wyparowywana przez nadziemne części rośliny do otaczającej atmosfery; proces ten nazywamy transpiracją. Transpiracja odbywa się prawie wyłącznie przez szparki. Woda wyparowuje z komórek miękiszu palisadowego i gąbczastego do przestworów międzykomórkowych liścia, gdzie gromadzi się w postaci pary wodnej.