Gleby zwięzłe, o dużej zawartości cząstek spławialnych, wiążą bardzo silnie wodę, wypełniającą w zasadzie wszystkie wolne przestrzenie, brak w nich zatem miejsca dla powietrza. Woda ta podlega bardzo powolnym ruchom i takie gleby wysychają dopiero po dłuższym okresie bezdeszczowym. Mimo tego woda w glebach zwięzłych jest trudno dostępna dla roślin, a częściowo nawet niedostępna, ze względu na silne związanie jej z drobnymi cząstkami gleby. Brak powietrza powoduje, że zanikają procesy tlenowe, gleba trudno się nagrzewa. Jest to szczególnie niekorzystne wiosną, gdy woine obsychanie powierzchni pól opóźnia podjęcie prac polowych, a tym samym i wegetację roślin. Gleby luźne, piaszczyste, mają małą pojemność wodną. Wskutek tego woda z opadów szybko wsiąka w głąb i rośliny odczuwają jej brak, często nawet po obfitych opadach. Gleby zwięzłe mogą być trwale lub okresowo nadmiernie uwilgotnione, natomiast gleby lekkie cechują zazwyczaj trwałe lub okresowe niedobory wody. Na niektórych glebach istnieje więc konieczność budowy urządzeń odprowadzających nadmiar wody, a innych zaś ? doprowadzających wodę w okresach jej niedoboru. Często o wadliwości gleb decyduje nieprzepuszczalne podłoże, hamujące wgłębny odpływ nadmiaru wody z profilu glebowego. W wyniku tego zwierciadło wody gruntowej zalega zbyt wysoko. Inną przyczyną nadmiernego uwilgotnienia, najczęściej trwałego, jest niekorzystne ukształtowanie terenu. Spotyka się np. miejsca położone niżej od otaczających gruntów, na których jest utrudniony powierzchniowy odpływ wód z opadów i tworzą się zastoiska wodne.
………
– laserowe usuwanie owłosienia warszawa
– Poradnik blacharza Ratz
– gabloty stojące – centrum gablot
– Musztardówka
– gabloty zewnętrzne Paraga
– trener personalny kurs we wrocławiu
– tłumaczenia konsekutywne poznań
– Trójki pitagorejskie
– rozliczanie płacy minimalnej we francji 2016
– wynajem długoterminowy samochodów toruń
